Αναρτήσεις
Είναι ένας παλιατζής διαφορετικός από τους άλλους, αφού δεν πουλάει την πραμάτειά του. Αντίθετα, δέχεται μόνο δωρεές παλιών αντικειμένων. Ο Νίκος Ιωάννου έχει μετατρέψει το πατρικό του σπίτι στη Φλώρινα, σε έκθεση με μνήμες περασμένων δεκαετιών. Καζάνια, ταψιά, γκιούμια, κράνη γερμανικά, παραδοσιακές στολές, ραδιόφωνα, αλλά και το κουδούνι από ένα τραμ, που κυκλοφορούσε στη Θεσσαλονίκη, είναι μερικά από τα εκθέματα, που στολίζουν τους τοίχους της μικρής, εσωτερικής αυλής του σπιτιού του.
«Ξεκίνησα τη συλλογή μου πριν από έξι χρόνια από μεράκι για τη διατήρηση όλων αυτών των παλαιών αντικειμένων. Διατηρούσα ένα συνεργείο καθαρισμού αυτοκινήτων στη Θεσσαλονίκη, στην περιοχή της Νέας Ελβετίας, όπου υπάρχουν πολλές μάντρες με παλιατζήδες και ξεκίνησα από εκεί να αγοράζω πράγματα. Αγόραζα, επίσης, και από τσιγγάνους που κατέφθαναν με φορτηγά για να πουλήσουν ό,τι μάζευαν στους δρόμους ή σε εγκαταλειμμένα σπίτια», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ιωάννου.
Περνώντας μέσα από έναν στενό διάδρομο, φορτωμένο με μουσικά όργανα, παλιές φωτογραφίες, μπακίρια και ένα σωρό μικροαντικείμενα από την δεκαετία του ΄50, οδηγείσαι στην εσωτερική αυλή του σπιτιού. Είναι διαμορφωμένη σε μικρή, υπαίθρια αίθουσα τέχνης με δεκάδες αντίκες κρεμασμένες στους τοίχους. Τις κρατάει συντροφιά με το τραγούδι του ένα καναρίνι σε κλουβί.
«Μεγάλωσα σ΄αυτό το σπίτι. Είναι χτισμένο το 1928. Θέλησα να το διακοσμήσω με αντικείμενα εκείνης της εποχής», λέει επιδεικνύοντας με καμάρι την τεράστια μεταπολεμική, μασίνα που δεσπόζει στην κουζίνα, στον πρώτο όροφο του σπιτιού. Στον επάνω όροφο, η κρεβατοκάμαρα με τους τοίχους ζωγραφισμένους στο χέρι κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, το πάτωμα με τα παλιά, λουλουδένια μωσαϊκά και το τεράστιο σιδερένιο κρεβάτι, είναι σαν να βγήκε από παραμύθι.
Επιθυμία του κ. Ιωάννου είναι οι τοπικοί φορείς να επιδείξουν ενδιαφέρον, προβάλλοντας τη συλλογή του, ώστε να την επισκέπτονται περισσότεροι άνθρωποι. «Αισθάνομαι ηθική ικανοποίηση όταν οι επισκέπτες αποχωρούν εντυπωσιασμένοι και γράφουν όμορφα λόγια στο βιβλίο επισκεπτών. Θέλω τα παιδιά μου να σεβαστούν την επιθυμία μου και όταν πεθάνω, να διατηρήσουν το χώρο, όπως είναι σήμερα», αναφέρει.
Σημειώνει, δε, ότι πολλές φορές τού ζήτησαν να αγοράσουν πράγματα από την συλλογή του, αλλά ο ίδιος αρνείται σθεναρά. Μάλιστα έχει αναρτήσει σε περίοπτη θέση ένα ταμπελάκι που… ξεκαθαρίζει: «Δεν πουλάμε, αλλά δέχομαι δωρεές»!.
«Πολλοί άνθρωποι μου δίνουν πράγματα για να τα διασώσω, όπως μια στολή μοτοσικλετιστή του 1956. Είναι από εκείνες που φορούσαν τότε, μέλη μια ομάδας που είχαν δημιουργήσει μοτοσικλετιστές της Φλώρινας» τονίζει χαρακτηριστικά.
Ο κ. Ιωάννου ή «Σφάτος», όπως είναι το παρατσούκλι του (σ.σ. σημαίνει συμπέθερος), έχει ανοικτό το σπίτι για τους επισκέπτες μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες καθώς το χειμώνα διαμένει στη Θεσσαλονίκη. Οι ώρες που μπορεί να επισκεφθεί κάνεις την έκθεση είναι: από τις 9 το πρωί έως τις 12.30 το μεσημέρι και από τις 4 το απόγευμα έως τις 9 το βράδυ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου