Αναρτήσεις
ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ δύσκολη περίοδο που περνάει η χώρα μας ολόκληρο το σκληρό πακέτο μέτρων που εγκρίθηκε αποσκοπεί εν πολλοίς στη δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας. Το δημοσιονομικό είναι όντως ο ένας πυλώνας για την αναμόρφωση της Ελλάδας ο οποίος όμως δεν μπορεί να σταθεί χωρίς τον έτερο πυλώνα που είναι η ανταγωνιστικότητα και η ανάπτυξη. Βασικό συστατικό στοιχείο της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης είναι οι επενδύσεις. Σήμερα στη χώρα μας, που η ποντοπόρος ναυτιλία προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της και ο τουρισμός βρίσκεται σε κρίσιμο ανηφορικό σταυροδρόμι, μόνον ο τομέας της ενέργειας μπορεί να προσδώσει στη χώρα μας αναπτυξιακή και επενδυτική δυναμική.
Η ΔΕΗ είναι ο μεγαλύτερος επενδυτής του Δημοσίου στον ενεργειακό τομέα, με συνολικό πρόγραμμα για νέες αναπτυξιακές κινήσεις που ξεπερνούν τα 2 δισ. ευρώ.
Στις προθέσεις της διοίκησης της ΔΕΗ είναι η κατασκευή και άλλης λιγνιτικής μονάδας στη Φλώρινα δυναμικότητας περίπου 450 ΜW. Ωστόσο η κατασκευή αυτής της μονάδας που θα αντικαταστήσει επίσης άλλη μια παλαιά λιγνιτική δεν εξαρτάται μόνον από τη ΔΕΗ αλλά έχει να κάνει και με τις αποφάσεις που θα λάβει το ελληνικό Δημόσιο σε σχέση με το ορυχείο λιγνίτη της Βεύης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το κοίτασμα που ανήκει στη ΔΕΗ συνορεύει με το κοίτασμα του Δημοσίου το οποίο θα δημοπρατηθεί και θα δοθεί σε ιδιώτες αλλά σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να υπάρξει συνεκμετάλλευση των γειτονικών κοιτασμάτων που αθροιστικά φθάνουν τα 150 εκατομμύρια τόνους λιγνίτη.
Εφόσον γίνει αυτό ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ κ. Αρθ. Ζερβός φέρεται αποφασισμένος να συνεργαστεί με τους ιδιώτες για τη συνεκμετάλλευση του κοιτάσματος αλλά πάντως η ΔΕΗ θα επιθυμούσε να κατασκευάσει μόνη της τη μονάδα της Μελίτης 2, στην περιοχή της Φλώρινας.
Το κόστος εξόρυξης λιγνίτη και η γενικότερη κατάσταση στον χώρο των ορυχείων της ΔΕΗ φαίνεται επίσης ότι απασχολεί σημαντικά τη νέα διοίκηση αφού τα στοιχεία δείχνουν ότι το πραγματικό κόστος αυξάνεται σημαντικά και επιβαρύνει την επιχείρηση με περίπου 200 εκατομμύρια τον χρόνο. Βεβαίως ο αντίλογος σε αυτό είναι ότι τα κοιτάσματα του λιγνίτη εξορύσσονται από ολοένα και μεγαλύτερα βάθη αφού τα επιφανειακά κοιτάσματα έχουν σχεδόν εξαντληθεί και άρα το κόστος εξόρυξης αυξάνεται ανάλογα με το βάθος από το οποίο γίνεται η «συγκομιδή» του κοιτάσματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου