Αναρτήσεις
Τα πολιτικά, κοινωνικά, θεσμικά, συνταγματικά όρι, μέχρι τα οποία μπορούν να κινηθούν εγχώριοι και ξένοι παράγοντες από ποιόν τελικά ορίζονται;
Μέχρι τώρα, ξέραμε ότι το Σύνταγμα είναι ο υπέρτατος Νόμος του Κράτους.
Εκεί που περιγράφονται τα θεσμικά, θεμελιώδη και απαράγραπτα δικαιώματα όλων.
Αυτό φαίνεται ότι αποτελεί εμπόδιο για μία σειρά κυβερνητικών σχεδίων, ειδικά για το ασφαλιστικό, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα δηλώνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία της Κυριακής», ο οποίος δεν μπορεί να αντιληφθεί γιατί το Σύνταγμα θα πρέπει να ορίζει τις υποχρεώσεις του Κράτους για το ασφαλιστικό των πολιτών του.
Χωρίς πολύ προσπάθεια η Κυβέρνηση δια μέσω των γνωστών «τηλεοπτικών παπαγάλων» της έχει καταφέρει και έχει εμφυσήσει σε όλη την κοινωνία το εξής αίσθημα απόλυτης ανασφάλειας: «Εάν δεν προωθηθούν όλα αυτά που μας ζητά το ΔΝΤ και η τρόϊκα θα χάσουμε τα πάντα».
Με μία σειρά από ψευδεπίγραφα διλήμματα, έφεραν τον κόσμο εκεί ακριβώς που θέλουν.
Στο σημείο, να διαμαρτύρεται μία κοινωνική ή μία επαγγελματική ομάδα και οι υπόλοιποι να «λοξοκοιτάνε», γιατί πιστεύουν ότι με τις διεκδικήσεις, αντί να βελτιώνονται τα πράγματα θα οδηγηθούν σε ακόμα πιο επικίνδυνα μονοπάτια.
Το θέμα όμως δεν είναι μόνο αυτό.
Είναι ότι, τελικά αποδεικνύεται πως δεν υπάρχει γραμμή ορίου πουθενά και για τίποτε.
Δεν αποτελεί όριο ούτε καν το ίδιο το Σύνταγμα.
Αυτό που μέχρι χθες ήταν το απαράβατο όριο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου