Αναρτήσεις
Κάθεσαι δίπλα μου και σε παρατηρώ,.........
όταν το βλέμμα σου είναι μακριά μου. Παρατηρώ την κάθε σπιθαμή πάνω σου που σε κάνει ένα τόσο ξεχωριστό πλάσμα. Το πλέξιμο των μαλλιών σου, την καμάρα των δακτύλων σου πάνω στο τραπέζι, την ατέλεια στο χαμόγελο σου, το κουρασμένο ανοιγόκλειμα των βλεφάρων σου. Μα πάνω από όλα κοιτώ τις πτυχές στο δέρμα σου που σαν μπούσουλας καραβιού με ταξιδεύουν σε ανταριασμένα καταφύγια.
Πονάω, όταν σε βλέπω. Σε σκέφτομαι και στρέφω αλλού τη ματιά μου προσπαθώντας έτσι να αποφύγω τη φωτεινή σου σκιά. Αλλά μάταια, αφού ποτέ δεν τα καταφέρνω. Εμφανίζεσαι σε κάθε αποκάλυψη της κόρης, σαν εφιάλτης που θέλω να νικήσω ή σαν όνειρο ενός ανομολόγητου πόθου που περιμένει να το ζήσω.
Δε μου αρκούν πλέον συναντήσεις που κοιμίζουν για λίγο τον εθισμό μου.
Υποφέρω κοντά σου. Φεύγεις ή φεύγω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου